Είμαστε ότι τρώμε

 *Η τροφή σου να είναι το φάρμακο σου και το φάρμακο σου να είναι η τροφή σου* . (Ιπποκράτης)



αλκαλική διατροφή
ph / αλκαλικά  /  όξινα
….από τον Σταύρο Δεδουκο
http://www.fitnesslogic.gr/who/dedoukos.htm    

Tο σώμα μας αποτελείται κατά περίπου 70% από νερό.
Χημικά, σε 1 μόριο νερού (H2O) συνδέονται 2 άτομα υδρογόνου (H) με 1 ηλεκτρόνιο το καθένα και 1 άτομο οξυγόνου (O) με 8 ηλεκτρόνια. Οι ουσίες που αυξάνουν τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου (Η+) στο νερό λέγονται οξέα, ενώ οι ουσίες που την ελαττώνουν αυξάνοντας τα ιόντα υδροξυλίου (ΟΗ-) αλκαλικές.
Απλουστευμένα, τα ιόντα είναι ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια που έχουν χάσει κάποια από τα περιφερειακά τους ηλεκτρόνια, τα οποία αναζητούν και τελικά «κλέβουν» από άλλα βιολογικά μόρια.
 Όταν όμως αυτό συμβαίνει σε μεγάλη έκταση, αυξάνεται η οξύτητα του αίματος, των οργάνων και των κυτταρικών υγρών και συγχρόνως δημιουργούνται περισσότερες ελεύθερες ρίζες, με αποτέλεσμα το οξειδωτικό στρες. Ο συνδυασμός υψηλής οξύτητας και οξειδωτικού στρες προκαλεί μεταβολικές δυσλειτουργίες, που, με τη σειρά τους, μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρη γήρανση, σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά και σε υπερβολική αύξηση του σωματικού λίπους.
Η έννοια του pH
Η οξύτητα εκτιμάται με βάση την κλίμακα pH, η οποία αρχίζει από το 0 (όξινο) και τελειώνει στο 14 (αλκαλικό). Ουδέτερο pH είναι περίπου το 7. Για παράδειγμα, το νερό έχει συνήθως pH 7 κι αυτό σημαίνει ότι περιέχει ίσες συγκεντρώσεις ιόντων υδρογόνου και υδροξυλίου.
Τροφές, ουσίες ή διαλύματα με pH μικρότερο από 7 είναι όξινες, έχουν δηλαδή υψηλότερη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου, ενώ με pH υψηλότερο από 7 περιέχουν περισσότερα ιόντα υδροξυλίου και είναι αλκαλικές. Επειδή όμως η κλίμακα pH είναι λογαριθμική, η αλλαγή μιας και μόνο μονάδας pH σημαίνει δεκαπλάσια αλλαγή στη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου!
Ρύθμιση pH
Το ανθρώπινο σώμα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στις διακυμάνσεις του pH και γενικά λειτουργεί αποδοτικότερα (με ορισμένες εξαιρέσεις, όπως των πεπτικών υγρών και του δέρματος) όταν η σχέση οξύτητας / αλκαλικότητας των εσωτερικών ρευστών είναι ουδέτερη ή ελάχιστα περισσότερο αλκαλική. Σε ένα τέτοιο εσωτερικό περιβάλλον τα κύτταρα διατηρούνται πιο υγιή, τα θρεπτικά συστατικά των τροφών αξιοποιούνται καλύτερα, αυξάνεται η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τα μιτοχόνδρια και ισχυροποιούνται οι δυνατότητες αυτοϊασης και αποτοξίνωσης του οργανισμού.
Σε γενικές γραμμές, η ρύθμιση της οξύτητας επιτυγχάνεται με την εξουδετέρωση των παραπανίσιων οξέων από ειδικά ένζυμα που παράγουν το συκώτι και το πάγκρεας. Το αίμα επίσης μεταφέρει ορισμένα οξέα τα οποία αποβάλλονται με τα ούρα, τα κόπρανα, τον ιδρώτα ή και μέσω των πνευμόνων ως αέρια.
Όταν τρώμε πολλές όξινες τροφές χωρίς να έχουμε τα ανάλογα αλκαλικά αποθέματα, η ρύθμιση του pH δεν γίνεται σωστά, η ισορροπία του εσωτερικού περιβάλλοντος διαταράσσεται και δημιουργείται υπεροξύτητα. Τα επιπλέον οξέα διαβρώνουν τους ιστούς και εμποδίζουν τον οργανισμό να επισκευάσει τις φθορές του. Εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, προκαλούνται δυσλειτουργίες, που με τον καιρό εξελίσσονται σε σοβαρές ασθένειες.
Γιατί αρρωσταίνουμε από την υπεροξύτητα;
Η υπεροξύτητα υποχρεώνει το σώμα να «κλέψει» ουσιώδη μεταλλικά και άλλα στοιχεία από τους μυς και το σκελετό, προκειμένου να εξουδετερώσει τα επιπλέον οξέα.
Συγχρόνως, ευνοεί την ανάπτυξη τοξινών και επιβλαβών βακτηριδίων που παρεμβάλλονται στη σωστή λειτουργία του ήπατος, του παγκρέατος, των επινεφριδίων και του θυρεοειδή.
 Επιπλέον, οι τοξίνες μειώνουν τη βιοδιαθεσιμότητα των αμινοξέων, των βιταμινών και των μεταλλικών στοιχείων, στερώντας από τον οργανισμό τη δυνατότητα να παράγει επαρκείς ποσότητες ενζύμων, ορμονών και αντισωμάτων.
Αυτό παρεμποδίζει την αναδημιουργία των μυϊκών κυττάρων και άλλων απαραίτητων βιολογικών δομών και συστατικών για την ενεργειακή παραγωγή, με αποτέλεσμα λιγότερες καύσεις, χαμηλή ενεργητικότητα, χρόνια κόπωση, γενική αδυναμία, αυξημένη συσσώρευση λίπους κυρίως γύρω από την κοιλιά και πολλά επιπλέον κιλά, που επιβαρύνουν τον οργανισμό και κάνουν το μεταβολισμό ακόμα πιο νωθρό!
Πώς δημιουργείται το περιττό λίπος
Όταν οι τροφές καίγονται μέσα στο σώμα, αφήνουν πάντα κάποια κατάλοιπα, όπως η στάχτη που αφήνει το καμένο ξύλο στο τζάκι. Ανάλογα με το είδος των τροφών, τα κατάλοιπα μπορεί να είναι όξινα, ουδέτερα ή αλκαλικά.
*Όταν τα όξινα κατάλοιπα είναι λίγα και τα αλκαλικά αποθέματα πολλά, ο οργανισμός ρυθμίζει σχετικά εύκολα το εσωτερικό του pH και αποτοξινώνεται φυσιολογικά.
*Αντίθετα, εάν τα όξινα κατάλοιπα είναι υπερβολικά και τα ρυθμιστικά ένζυμα δεν επαρκούν, ένα ποσοστό τους δεν εξουδετερώνεται και παραμένει στο σώμα. Επειδή όμως μπορεί να περάσουν στην κυκλοφορία του αίματος και μέσω αυτής στην καρδιά, στο πάγκρεας, στο ήπαρ και σε άλλα όργανα, το σώμα προσπαθεί να τα εγκλωβίζει μέσα στα λιποκύτταρα για να προστατεύσει τα ζωτικά του όργανα. Η συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων όξινων καταλοίπων στο λιπώδη ιστό έχει αποτέλεσμα την αύξηση του μεγέθους των λιποκυττάρων, έτσι ώστε να δημιουργηθεί περισσότερος διαθέσιμος χώρος για την ασφαλή αποθήκευσή τους. Σε ένα υπερόξινο περιβάλλον ο οργανισμός μας αναγκάζεται να φτιάξει ένα τείχος προστασίας από λίπος ενάντια στα οξέα και τις τοξίνες που απειλούν να τον βλάψουν. Κι όσο η υπεροξύτητα δεν διορθώνεται, το λίπος όχι μόνο αντιστέκεται σθεναρά σε οποιαδήποτε προσπάθεια μείωσής του μέσω δίαιτας ή γυμναστικής, αλλά αυξάνεται περισσότερο.
Σημειώστε ότι:
*Το pH δεν προσδιορίζεται από τη γλυκιά ή ξινή γεύση των τροφών. Η ζάχαρη, π.χ., δημιουργεί όξινα κατάλοιπα, ενώ το λεμόνι αλκαλικά.
*Τρόφιμα με χημικά πρόσθετα ή υπολείμματα φαρμάκων έχουν υψηλότερη οξύτητα.
*Τα βιολογικά τρόφιμα είναι πιο αλκαλικά από τα αντίστοιχα συμβατικά λόγω της απουσίας χημικών υπολειμμάτων.
*Τροφές που έχουν υποστεί μικρότερη επεξεργασία είναι κατά κανόνα πιο αλκαλικές.
*Τα ώριμα εποχιακά φρούτα και λαχανικά είναι πιο αλκαλικά από τα άγουρα.
*Η ίδια τροφή παράγει περισσότερα οξέα όταν τηγανίζεται ή ψήνεται σε υψηλές θερμοκρασίες και λιγότερα όταν παρασκευάζεται στον ατμό ή βράζεται.
*Η προσθήκη ζάχαρης μετατρέπει τους χυμούς από αλκαλικούς σε όξινους.
*Γαλακτοκομικά από πρόβειο, κατσικίσιο ή γίδινο γάλα είναι πιο αλκαλικά σε σύγκριση με όσα φτιάχνονται από αγελαδινό.
*Το μούσκεμα των ξηρών καρπών και των ξερών φρούτων σε νερό αυξάνει το pH τους.

Ένα διαιτολόγιο με αναλογικά περισσότερες αλκαλικές και ουδέτερες τροφές δημιουργεί το κατάλληλο εσωτερικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ο οργανισμός μπορεί να παραγάγει ενέργεια επιταχύνοντας το μεταβολισμό και να απαλλαγεί από τον ασφυκτικό κλοιό των περιττών κιλών, καίγοντας λίπος...
Μηχανισμός απώλειας λίπους
Ακολουθώντας ένα διαιτολόγιο με περισσότερες αλκαλικές τροφές:
*Βοηθάμε τον οργανισμό να διατηρήσει το επιθυμητό pH και ενισχύουμε την αποτοξινωτική ικανότητά του. Από τη στιγμή που η οξύτητα περιορίζεται και οι επιβλαβείς ουσίες αποβάλλονται, το αποθηκευμένο περιττό λίπος δεν εξυπηρετεί πλέον κάποια λειτουργική ανάγκη και αρχίζει να χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας.
*Συγχρόνως, ξεμπλοκάρεται ο μεταβολισμός, το σώμα αποκαθιστά τη θερμιδική του ισορροπία και η επιθυμία για φαγητό ελαττώνεται, αφού η δραστηριοποίηση των αποθεμάτων λίπους παρέχει στον οργανισμό μεγάλα ποσά αξιοποιήσιμης ζωτικής ενέργειας.
*Έτσι, η σημαντική αύξηση των καύσεων που λαμβάνει χώρα στο λιπώδη ιστό επιφέρει γρήγορα και εντυπωσιακά αποτελέσματα στην ελάττωση των περιττών κιλών.

Share:

Δημοσίευση σχολίου

Designed by OddThemes | Distributed by Blogger Themes